آیا بیماران مبتلا به سرطان ریه ، آیا آزمایش MRD ضروری است؟

MRD (حداقل بیماری باقیمانده) یا حداقل بیماری باقیمانده ، تعداد کمی از سلولهای سرطانی (سلولهای سرطانی که پاسخ نمی دهند یا در برابر درمان مقاوم نیستند) است که پس از درمان سرطان در بدن باقی می مانند.
MRD می تواند به عنوان یک نشانگر نشانگر استفاده شود ، با نتیجه مثبت به این معنی که ضایعات باقیمانده پس از درمان سرطان هنوز هم می توانند تشخیص داده شوند (سلولهای سرطانی پیدا می شوند ، و سلولهای سرطانی باقیمانده می توانند فعال شوند و بعد از درمان سرطان شروع به تکثیر می کنند و منجر به عود بیماری می شوند) ، در حالی که نتیجه منفی به این معنی است که ضایعات باقیمانده پس از درمان سرطان تشخیص داده نمی شود (هیچ سلول سرطانی پیدا نمی شود).
به خوبی شناخته شده است که آزمایش MRD نقش مهمی در شناسایی بیماران سرطان ریه سلول غیر کوچک در مراحل اولیه (NSCLC) در معرض خطر زیاد عود و هدایت درمان کمکی بعد از عمل رادیکال دارد.
سناریوهایی که در آن می توان MRD استفاده کرد:

برای سرطان ریه در مرحله اولیه عمل

1. پس از برداشتن رادیکال بیماران مبتلا به سرطان ریه سلول غیر کوچک در مراحل اولیه ، مثبت بودن MRD خطر بالایی از عود را نشان می دهد و به مدیریت دقیق پیگیری نیاز دارد. نظارت MRD هر 3-6 ماه توصیه می شود.
2. توصیه می شود آزمایشات بالینی بعد از عمل سرطان ریه سلول غیر کوچک عمل بر اساس MRD انجام شود و گزینه های درمانی دقیق بعد از عمل را تا حد امکان ارائه دهد.
3. توصیه کنید که نقش MRD را در هر دو نوع بیماران ، ژن راننده مثبت و ژن راننده منفی ، جداگانه توصیه کنید.

برای سرطان ریه سلول غیر کوچک محلی پیشرفته

1. آزمایش برای بیماران در بهبودی کامل پس از شیمی درمانی رادیکال برای سرطان ریه سلول غیر کوچک محلی پیشرفته ، که می تواند به تعیین پیش آگهی و تدوین استراتژی های درمانی بیشتر کمک کند ، توصیه می شود.
2. آزمایشات بالینی درمان تلفیقی مبتنی بر MRD پس از شیمی درمانی درمانی برای ارائه گزینه های دقیق درمانی در حد امکان توصیه می شود.
برای سرطان پیشرفته ریه سلول غیر کوچک
1. عدم وجود مطالعات مربوط به MRD در سرطان پیشرفته ریه سلول غیر کوچک وجود دارد.
2. توصیه می شود MRD در بیماران در بهبودی کامل پس از درمان سیستمیک برای سرطان پیشرفته ریه سلول غیر کوچک ، که می تواند به قضاوت در مورد پیش آگهی و تدوین استراتژی های درمانی بیشتر کمک کند ، تشخیص داده شود.
3. توصیه می شود تحقیقات در مورد استراتژی های درمانی مبتنی بر MRD در بیماران در بهبودی کامل برای طولانی شدن مدت زمان بهبودی کامل تا حد امکان انجام شود تا بیماران بتوانند مزایای خود را به حداکثر برسانند.

مشاهده می شود که به دلیل عدم وجود مطالعات مربوط به تشخیص MRD در سرطان پیشرفته ریه سلول غیر کوچک ، استفاده از تشخیص MRD در درمان بیماران مبتلا به سرطان ریه سلولهای غیر کوچک پیشرفته به وضوح مشخص نشده است.
در سالهای اخیر ، پیشرفت در هدفمند و ایمونوتراپی باعث ایجاد چشم انداز درمانی برای بیماران مبتلا به NSCLC پیشرفته شده است.
شواهد در حال ظهور نشان می دهد که برخی از بیماران به بقای طولانی مدت می رسند و حتی انتظار می رود با تصویربرداری به بهبودی کامل برسند. بنابراین ، طبق این فرض که برخی از گروه های مبتلا به NSCLC پیشرفته به تدریج هدف از بقای طولانی مدت را تحقق بخشیده اند ، نظارت بر عود بیماری به یک مسئله اصلی بالینی تبدیل شده است ، و اینکه آیا آزمایش MRD همچنین می تواند نقش مهمی در آن داشته باشد که در آزمایشات بالینی بیشتر مورد بررسی قرار می گیرد.